Op 14 augustus 2018 is de Morandi-brug in Genua ingestort, waarbij op het moment van schrijven 35 doden te betreuren vallen. Een ramp waarvan we met zijn allen dachten dat hij niet zou kunnen voorkomen in Europa met zijn regels en controles daarop.
Op dit moment blijft het gissen naar de exacte oorzaak van het instorten van de brug, maar binnenkort zullen we zeker te weten komen wat er nu echt gebeurd is.
Wel is duidelijk dat het type brug gevoelig is voor schade. Als er een onderdeel van een dergelijke brug bezwijkt, dan stort alles als een kaartenhuis in elkaar. Ieder onderdeel van de brug is nodig om het draagvermogen te garanderen, er zijn nauwelijks tot geen onderdelen dubbel aanwezig.
De brug is gebouwd in 1964. Het is bekend, ook in Nederland, dat betonnen bruggen gebouwd in die periode, door de methode van uitvoering, in het recente verleden veel onderhoud nodig hebben/hadden. In Nederland heeft Rijkswaterstaat daarom de afgelopen jaren grootschalige herstelwerkzaamheden uitgevoerd.
Wat we ons moeten realiseren, is dat de aantallen en tonnages van het wegverkeer sterk gegroeid zijn sinds 1964. Ook komen we steeds meer te weten over de eigenschappen van de materialen die in de bruggenbouw gebruikt werden. Dat betekent dat we, ook in Nederland, voor een grote vervangings- en renovatieopgaaf staan de komende jaren (2025-2050).
Op dit moment heb ik geen aanwijzingen dat we ons in Nederland ongerust hoeven te maken over Nederlandse bruggen die op instorten staan. Rijkswaterstaat heeft het meeste op orde en/of weet waar de potentiële knelpunten zitten en werkt daarvoor nauw samen met deskundigen uit de bouwwereld, universiteiten en technologische instituten. Voor wat betreft de lagere overheden ligt dat wat genuanceerder. Exact om deze reden zijn we vanuit de Nederlandse Bruggenstichting recentelijk gestart met het platform Brugbeheerders ontmoeten Brugbeheerders. Vanuit dit platform willen we zowel brugbeheerders als bestuurders informeren over de laatste technische inzichten maar hen ook doordringen van hun taken en verantwoordelijkheden. We worden nu nog vaak geconfronteerd met een houding van: “die brug ligt er al zo lang, en het is altijd nog goed gegaan, het zal wel niet zo’n vaart lopen”. Het is tragisch en triest dat ongelukken als in Genua nodig zijn om het tegendeel te bewijzen.
Mijn gedachten gaan uit naar de nabestaanden van de slachtoffers van dit verschrikkelijke ongeluk.
Fred Westenberg
Voorzitter Nederlandse Bruggenstichting